Η παράδοση αναφέρει πως το 1713 οι πρόκριτοι του Συρράκου έστειλαν μια ομάδα Συρρακιωτών να κατοικήσει στην Πουσβάλα (Βαθύπεδο), ιδρύοντας και σχολείο για τα παιδιά τους, για δυο λόγους : Πρώτον το Συρράκο δεχόταν επιδρομές για πλιάτσικο (κλέψιμο) απ'ταβόρεια και δεύτερον...
Οι πρόκριτοι ήθελαν να μειώσουν και τον πληθυσμό του χωριού. Έτσι, δεκαεπτά τολμηροί μικροκτηνοτρόφοι, που δε χωρούσαν στα μεγάλα τσελιγκάτα, εγκατέλειψαν το Συρράκο με τις οικογένειές τους και εγκαταστάθηκαν οικειθελώς πάνω απ' το βράχο της Κακάβας έχοντας στη διάθεση, τους το βοσκοτόπι του Συρράκου Κελάρι. Αυτοί στηθήκαν εμπόδιο στους πλιατσικολόγους με αποτέλεσμα οι Συρρακιώτες να νιώσουν σημαντική ανακούφιση απ' τους επιδρομείς. Οι κτηνοτρόφοι αυτοί αποτέλεσαν τον πυρήνα της συγκρότησης της Πουσβάλας (Βαθυπέδου) και ήταν ικανοποιημένοι, γιατί είχαν στη διάθεση των ποιμνίων τους αρκετά βοσκοτόπια.
Η Πουσβάλα, μέχρι το 1821, αποτελούσε ενιαία κοινότητα με το Συρράκο και στη δημογεροντία του Συρράκου συμμετείχε και ένας Πουσβαλίτης δημογέροντας. Οι Πουσβαλίτες πλήθυναν κι αυτοί και στο διάστημα 1821 -1822, που το Συρράκο δεν είχε ανασυγκροτηθεί απ' την καταστροφή του, ίδρυσαν δική τους κοινότητα και κατάφεραν ν' αποσπάσουν απ' το Συρράκο και δεύτερο βοσκοτόπι, το Σπανό, προσφέροντας στον Τούρκο διοικητή της περιοχής ένα πιθάρι μέλι απ' τα μελίσσια του βράχου της Κακάβας και ένα σεβαστό για την εποχή εκείνη χρηματικό ποσό.
Οι Συρρακιώτες, το έτος 1714, έχτισαν στον αυχένα μεταξύ Πρίζας και Τσάρκου, απέναντι απ' την Πουσβάλα, μικρό εκκλησάκι, για να εκκλησιάζονται σ' αυτό από κοινού με τους Πουσβαλίτες. Έδωσαν μάλιστα στο εκκλησάκι το όνομα του Αγίου Πέτρου, για να διατηρούν σαν πέτρα ισχυρούς και ακλόνητους δεσμούς και να ενθυμούνται πάντα την κοινή καταγωγή τους. Πράγματι, οι δυο κοινότητες δε φιλονίκησαν ποτέ και οι σχέσεις τους ήταν άριστες.
Εκτός της γιορτής του Αποστόλου Πέτρου στις 29 lουνίου, γιόρταζαν στο εκκλησάκι και τη μνήμη των δώδεκα Αποστόλων, την επόμενη μέρα. Με την πάροδο του χρόνου όμως και λόγω της μακρινής απόστασης, καθιερώθηκε και τελείται εκεί μόνο η γιορτή της μνήμης των δώδεκα Αποστόλων και επικράτησε η ονομασία Άγιοι Απόστολοι.
Το πρώτο εκκλησάκι ήταν πολύ μικρό με ιερό και κυρίως ναό. Το 1937 με την ανακαίνιση που έγινε, προστέθηκε και ο πρόναος, ο οποίος πολλές φορές χρησιμοποιούνταν για τις ανάγκες των βοσκών. Επειδή στην περιοχή οι άνεμοι το χειμώνα είναι πολύ δυνατοί, το εκκλησάκι κατά τα δύο τρίτα του ύψους του είναι χτι¬σμένο κάτω απ' την επιφάνεια του εδάφους. Το καλοκαίρι σ' αυτό το σημείο ουδέποτε κάνει ζέστη και η θέα της πόλης και της λίμνης των Ιωαννίνων είναι μαγευτική.
Ανήμερα της γιορτής των Αγίων Αποστόλων συγκεντρώνονταν Συρρακιώτες και Βαθυπεδιώτες και με ευλάβεια τελούσαν τη Θεία Λειτουργία. Μετά όλοι μαζί πήγαιναν στη Στιάρπα, έψηναν αρνιά και γλεντούσαν μέχρι το μεσημέρι. Το απόγευμα επέστρεφαν στα χωριά τους και οι Συρρακιώτες συνέχιζαν το παραδοσιακό πανηγύρι στο Χοροστάσι.
Το πανηγύρι σταμάτησε το 1967 και τη δεκαετία του 1990 έγινε προσπάθεια αναβίωσής του απ' τους φορείς του Συρράκου με επιτυχία, στην οποία συνέβαλε το καθιερωμένο αντάμωμά τους στους Αγίους Αποστόλους. Το 1999 όμως καταργήθηκε το αντάμωμα των φορέων και σήμερα οι προσκυνητές κατά την ημέρα της γιορτής των Αγίων Αποστόλων είναι ελάχιστοι.
Εκτός της γιορτής του Αποστόλου Πέτρου στις 29 lουνίου, γιόρταζαν στο εκκλησάκι και τη μνήμη των δώδεκα Αποστόλων, την επόμενη μέρα. Με την πάροδο του χρόνου όμως και λόγω της μακρινής απόστασης, καθιερώθηκε και τελείται εκεί μόνο η γιορτή της μνήμης των δώδεκα Αποστόλων και επικράτησε η ονομασία Άγιοι Απόστολοι.
Το πρώτο εκκλησάκι ήταν πολύ μικρό με ιερό και κυρίως ναό. Το 1937 με την ανακαίνιση που έγινε, προστέθηκε και ο πρόναος, ο οποίος πολλές φορές χρησιμοποιούνταν για τις ανάγκες των βοσκών. Επειδή στην περιοχή οι άνεμοι το χειμώνα είναι πολύ δυνατοί, το εκκλησάκι κατά τα δύο τρίτα του ύψους του είναι χτι¬σμένο κάτω απ' την επιφάνεια του εδάφους. Το καλοκαίρι σ' αυτό το σημείο ουδέποτε κάνει ζέστη και η θέα της πόλης και της λίμνης των Ιωαννίνων είναι μαγευτική.
Ανήμερα της γιορτής των Αγίων Αποστόλων συγκεντρώνονταν Συρρακιώτες και Βαθυπεδιώτες και με ευλάβεια τελούσαν τη Θεία Λειτουργία. Μετά όλοι μαζί πήγαιναν στη Στιάρπα, έψηναν αρνιά και γλεντούσαν μέχρι το μεσημέρι. Το απόγευμα επέστρεφαν στα χωριά τους και οι Συρρακιώτες συνέχιζαν το παραδοσιακό πανηγύρι στο Χοροστάσι.
Το πανηγύρι σταμάτησε το 1967 και τη δεκαετία του 1990 έγινε προσπάθεια αναβίωσής του απ' τους φορείς του Συρράκου με επιτυχία, στην οποία συνέβαλε το καθιερωμένο αντάμωμά τους στους Αγίους Αποστόλους. Το 1999 όμως καταργήθηκε το αντάμωμα των φορέων και σήμερα οι προσκυνητές κατά την ημέρα της γιορτής των Αγίων Αποστόλων είναι ελάχιστοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου